Financiële uitdaging
Bij topklinische ziekenhuizen daalde het rendement van 2,1 procent naar 1,8 procent. Bij umc’s en perifere ziekenhuizen steeg het naar 1,4 procent. Het weerstandsvermogen, de verhouding tussen het eigen vermogen en de totale opbrengsten, steeg van 28,1 procent naar 28,6 procent. Tot zover hebben twee ziekenhuizen verliezen gerapporteerd, namelijk LUMC en St Anna. Een klein deel van de ziekenhuizen heeft de jaarrekening nog niet via DigiMV openbaar gemaakt.
Maar voor dit jaar wacht de ziekenhuizen “een stevige financiële uitdaging”, zoals Bravis het noemt. “Dat komt met name door de stijging van de loonkosten die in de nieuwe cao is opgenomen.” Ziekenhuismedewerkers hebben per 1 februari een loonsverhoging van 5 procent gekregen en per 1 december komt er nog eens 5 procent bij als onderdeel van de nieuwe cao. “We hopen dat de overheid en de zorgverzekeraars bijspringen. Andere ziekenhuizen hebben hier net als wij mee te maken”, aldus Bravis-bestuurder Albert-Jan Mante. Datzelfde geldt voor de hoge kosten van materialen en energie.
Het Brabantse ziekenhuis wijst op de geplande nieuwbouw die zoals nu gepland in 2029 in gebruik wordt genomen. “Een gezonde financiële situatie is voor Bravis van groot belang in aanloop naar de bouw van het nieuwe ziekenhuis.”
Forse kostenstijgingen
Financieel bestuurder Geranne Engwirda van het Catharina Ziekenhuis is blij met het positief resultaat voor dit jaar, maar ziet dat een aanzienlijk deel van het resultaat, 6 miljoen euro, uit incidentele baten bestaat zoals een teruggave van de Belastingdienst. “We hebben te maken met zorgcapaciteit die onder druk staat en stijgende kosten van lonen, energie en materialen. De zorg staat onder druk en de marges zijn laag. Goede kwaliteit van zorg, goede mensen en een goede bedrijfsvoering blijven van belang om onze financiële huishouding op orde te houden.”
Ook Peter van der Pols, bestuurder bij Pantein, ook de nadruk op de gestegen kosten. ”Zorgorganisaties hebben te maken met forse kostenstijgingen, door gestegen energielasten, nieuwe cao-afspraken en hoge inkoopprijzen. Zorgorganisaties kunnen dergelijke prijsstijgingen niet of nauwelijks doorberekenen zoals bedrijven dat doen. Dat baart wel zorgen, kijkend naar de toch al lage marges in de zorg. Resultaten van zorgorganisaties komen daardoor meer en meer onder druk te staan. Het is belangrijk dat overheden en financiers hier oog voor hebben.”
Bron: Skipr
